Dom nad urwiskiem

Wnętrze krakowskiej rezydencji, dzięki maksymalnym przeszkleniom, otwarte jest na ogród i otaczającą naturę.
Edge w języku angielskim oznacza krawędź bądź urwisko. Nikogo nie dziwi więc nazwanie w ten sposób domu, wkomponowanego w… ośmiometrową skalną skarpę. Projekt budynku to dzieło Przemka Olczyka, właściciela pracowni Mobius Architekci, który postanowił wykorzystać kamienną atrakcję do stworzenia obiektu o niespotykanej dotąd bryle.

Koneksje

Architekt Przemek Olczyk dostrzegł w wapiennym urwisku, pozostałym po starym kamieniołomie, ogromny potencjał. Doskonale wykorzystał nietypowość terenu, uwzględniając przy tym restrykcyjne wymagania określone w planie zagospodarowania przestrzennego, i zaproponował inwestorom dom skrywający pod swym dachem ponad 800 m² powierzchni użytkowej. Formę budynku łączą silne więzi z jego wnętrzem, o którego projekt zatroszczyła się Monika Kozłowska.
– Wszystkie decyzje, które Przemek podejmuje przy tworzeniu architektury budynku, mają później wpływ na to, co dzieje się w jego wnętrzu. – mówi architektka. – Obie koncepcje od początku są tworzone jednocześnie. Dzięki temu są zgodne i wzajemnie się uzupełniają. Widać to we wpływie architektury na wnętrza, ich kolorystykę i układ mebli, ale też odwrotnie – wnętrza kreują wygląd elewacji czy rozmieszczenie okien.

Natura

Uwzględniając nierówności terenu, Przemysław Olczyk zaprojektował budynek, z którego głównej bryły wyłaniają się betonowe ramiona, tworzące na skarpie wspaniały taras. Jedno z ramion przykryło basen z niecką wyłożoną łupkiem kamiennym. Sprowadzany z Włoch materiał znalazł swoje uzasadnienie w kamiennych podwalinach powstałego budynku. Miały one niebagatelny wpływ na wykończenie i aranżację również innych wnętrz, np. łazienek. Łupek kamienny jako materiałowa dominanta określił ich stylistyczny charakter, a zarazem funkcjonalność. Zaczerpnięty ze świata natury, choć trwały i odporny na uszkodzenia, wspaniale poddał się obróbce, stając się w rękach projektantów plastycznym tworzywem.
– Łupek doskonale pasuje do takich miejsc, jak basen czy łazienki – wyjawia Monika Kozłow­ska. – Nie jest to materiał jednorodny, płytki są zróżnicowane kolorystycznie i fakturowo. Odpowiednie przygotowanie materiału pozwala na zastosowanie go w miejscach pozostających w kontakcie z wodą.
W łazience gościnnej kamień przybrał rdzawą, jakby postarzaną kolorystykę. Z kolei w salonie kąpielowym gospodarzy i w łazience dzieci barwę ma ziemistą, będącą doskonałym tłem dla pojawiających się tam kolorów – bieli (w łazience państwa domu) i pomarańczu (w dziecięcej). Za towarzystwo łupek obrał sobie drewno orzechowe, odpowiednio zaimpregnowane przeciwwilgociowo. Ujrzymy je wokół basenu, w łazienkach, a także – jako nawiązanie do wykończenia wnętrz – na zewnętrznych tarasach.

Indywidualizacja

Projekt i wykończenie domu powstawały w ścisłej współpracy z inwestorami, którzy zamieszkali w nim z trójką dzieci – dwoma starszymi synami i córką.
– Zawsze tworzymy projekty zindywidualizowane, odpowiadające na konkretne potrzeby i wymagania przyszłych mieszkańców – wyjaśnia Monika Kozłowska. – Przez niemal cztery lata ustalaliśmy z inwestorami szczegóły przedsięwzięcia. Efekt jest doskonały. W tym czasie był realizowany również ogród, a w samym projekcie domu wprowadzaliśmy ostateczne poprawki, zakładano też oświetlenie zewnętrzne. Całość rozłożona była więc w czasie, a wszystko musiało być dopięte na ostatni guzik.
Łagodne barwy, z najwyższą uwagą dobrane wyposażenie i kilka niebanalnych akcentów sprawiają, że pomieszczenia, choć perfekcyjnie stworzone, tchną spokojem i domową atmosferą. Głównym założeniem, jakim kierowała się Monika Kozłowska podczas ich aranżacji, było stworzenie przestrzeni zgodnej z koncepcją architektoniczną budynku, wyczyszczonej jednocześnie z rzeczy zbędnych i zakłócających planowaną harmonię. Obecność każdego elementu jest aranżacyjnie uzasadniona, począwszy od materiałów wykończeniowych i mebli, a na oświetleniu i dodatkach kończąc.

Autor: Aneta Gawędzka-Paniczko