Ogrodzenie idealne

Ogrodzenie może być niezauważalne, gładko wtapiając się w krajobraz lub też mocno kontrastowe. Nowoczesne z industrialnymi panelami, albo sprawiać wrażenie, że istnieje już od wieków, zmurszałe i pokryte patyną czasu. Mur z roślin? To też jest rozwiązanie. Albo mur z kamieni z drewnianymi dekorami. Sprawdza się również nonszalancka elegancja żeliwnych ogrodzeń czy też siatka ze specjalnie wzmocnionego materiału. Jednak bez względu na to, jak ogrodzenie wygląda, powinno być ono spójne z tym, co je otacza, trwałe oraz dające poczucie bezpieczeństwa.

Efektowna wizytówka

Od frontu, mimo że rozwiązanie to jest arcyciekawe, raczej nie należy decydować się na żywopłot. Co z tego, że będzie prezentować się efektownie, skoro nawet najwyższy mur z roślin nie spełni podstawowych wymogów bezpieczeństwa. W tym miejscu polecane są przede wszystkim materiały, które staną się wizytówką domu i podkreślą charakter rezydencji, czyli kamień, metal, cegła lub drewno. Można z nich stworzyć konstrukcje ażurowe i monolityczne.

Z ziemi i skał

Z kamieni – wyjątkiem są kamienie polne, które świetnie zaprezentują się w kontekście posiadłości w stylu wiejskim – można wybrać stylowe i bardzo wytrzymałe granity, sjenity oraz bazalty. Dobrze zaprezentuje się też piaskowiec, ale charakteryzuje się on mniejszą trwałością i wymaga impregnacji. Mimo tych wad jest on często wybierany, a decydują o tym ciepła barwa i faktura kamienia. Jednak na wygląd ogrodzenia większy wpływ niż rodzaj kamienia ma sposób jego ułożenia.

Polne, nieobrabiane kamienie świetnie prezentują się w układzie dzikim, czyli takim, gdzie elementy mniejsze tworzą z większymi nieregularną powierzchnię. Równie reprezentacyjnie wygląda kamień polny w murach cyklopowych, ale w tym przypadku ich powierzchnia jest przyciosana. Z kolei mur warstwowy tworzą ułożone poziomo duże kamienie o płaskich powierzchniach. Mur rzędowy buduje się jak ceglany.

 

Do dekorowania

Niegdyś materiałem chętnie wykorzystywanym na ogrodzenia było drewno. Dzisiaj, ze względu na konieczność regularnej konserwacji, do budowy dużych ogrodzeń stosuje się go bardzo rzadko. Większym powodzeniem cieszą się elementy drewniane stosowane w połączeniu z innymi materiałami. Świetnie komponują się one z kamieniem lub cegłą, przybierając formę gładkich, ułożonych poziomo desek lub też sękatych bali. Forma „drewnianych wstawek” może być w zasadzie dowolna. Ważne jest, aby materiał był odporny i trwały.

Sprawdzone źródła

Kupując drewno ze sprawdzonego źródła, mamy pewność, że jest ono wysezonowane i odpowiednio zabezpieczone przed wilgocią, dzięki czemu nie stanie się łakomym kąskiem dla owadów. Polecane gatunki to dąb, wiąz, modrzew. Alternatywą dla nich są twarde, oleiste gatunki drewna egzotycznego, które nie wymagają żadnego zabezpieczenia, a swoją odporność zawdzięczają wysokiej zawartości żywic, garbników oraz związków o działaniu antybakteryjnym i przeciwgrzybiczym. Dodatkowych walorów nabierają też z upływem czasu – ulegają naturalnemu procesowi patynowania i przybierają atrakcyjną, srebrzystoszarą barwę. Spatynowanie nie pogarsza ich parametrów, jeśli jednak nam nie odpowiada, możemy nadać drewnu inną barwę, stosując odpowiedni preparat impregnacyjny.

Spośród wielu gatunków drewna egzotycznego najczęściej stosuje się: ipe, teak, bangkirai, cumaru, massarandubę i bambus.

Cierniste krzewy

Zielone ogrodzenie można stworzyć zarówno z drzew, jak i krzewów iglastych lub liściastych. Żywopłot doskonale chroni nie tylko przed wiatrem, hałasem i ciekawskimi spojrzeniami, ale też spełnia rolę filtra, zatrzymującego kurz i spaliny. Jak wspomnieliśmy, nie sprawdzi się on w roli ogrodzenia głównego, z powodzeniem natomiast można go zastosować jako „materiał uzupełniający”, np. dla metalowej siatki. W roli ochronnej doskonale sprawdzą się żywopłoty z ciernistych głogów lub tarniny. Do wdzięcznych roślin stosowanych na przegrody należą również dzikie róże oraz wszelkie odmiany berberysów, oliwnika czy rokitnika. Efektowny jest także żywopłot ze świerka kłującego i modrzewia. Planując założenie żywopłotu, trzeba pamiętać, że rośliny o wysokości od 1 do 2 m zajmą pas ziemi o szerokości od 1 do 1,5 m.

 

Żeliwna elegancja

Ogrodzenia kute zazwyczaj wykonywane są na indywidualne zamówienie w regionalnych zakładach kowalskich. Wówczas ich wzór jest kompromisem pomiędzy oczekiwaniami inwestora, wizją architekta, a możliwościami producenta. Można też zdecydować się na łatwiejsze rozwiązanie i postawić ogrodzenie wylewane z formy.

Do budowy ogrodzenia chętnie wykorzystywane są również cegły elewacyjne, klinkierowe lub licowe. O wyglądzie ogrodzenia decyduje wtedy nie tylko barwa – do wyboru, oprócz powszechnie występującej czerwieni, mamy różne odcienie szarości, brązy, a nawet żółcie. Ważne są też kolor i grubość spoiny oraz faktura cegły. Mogą być one gładkie lub ryflowane. Szczególnie dobrze cegły prezentują się z elementami żeliwnymi.

Metalowe oczka

Z metalu może być również siatka. Współczesne wyroby w niczym nie przypominają poskręcanych i zardzewiałych zwojów drutu, przymocowanych na słowo honoru do chyboczących się żerdzi. Dzisiaj są to solidne, łatwe w montażu konstrukcje o niebanalnym wyglądzie. Ocynkowany drut, powleczony materiałem odpornym na zmienne warunki atmosferyczne i uszkodzenia, jest bardzo trwały. Z powodzeniem może on być stosowany jako samodzielne ogrodzenie całej posesji, podkreślając np. nowoczesny, minimalistyczny charakter domu.

Autor: Wojciech Buszko